วันอังคารที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2556
รักเป็น...ไม่เป็นทุกข์
ความรักไม่เคยทำให้ใครทุกข์ แต่เพราะคนส่วนใหญ่ไม่รู้จักธรรมชาติของความรักต่างหากจึงทำให้ทุกข์....
ความรักนั้นเป็นของธรรมดาที่หนีไม่พ้นกฎของธรรมชาติ คือ ความเกิดขึ้น ดำรงอยู่ชั่วคราว แล้วเสื่อมสลายไป หากเราเห็นดังนี้ย่อมเกิดปัญญาว่าไม่ควรยึดถือ ควรทำแต่เพียงสร้างเหตุที่ดีมีความปรารถนาดีอย่างเต็มหัวใจต้องการแค่ให้ผู้อื่นมีความสุข ช่วยเหลือยามที่ผู้อื่นทุกข์ ยินดีในความสุขที่ผู้อื่นได้รับ ในระหว่างนั้นก็ทำด้วยใจที่เป็นกลางไม่สำคัญมั่นหมายว่าผู้อื่นนั้นจะต้องให้ความรักมาเป็นการตอบแทนเรา นี่จึงจะเรียกว่ารักแท้จริง และเข้าใจธรรมชาติของความรักอย่างแท้จริง ก็จะไม่มีความทุกข์เกิดขึ้นบนเส้นทางรักนั้นเลย......
แต่หากว่าเราไม่เข้าใจอย่างนี้ก็จะไปยึดมั่นสำคัญว่าความรักของเรา คนรักของเรา เค้าต้องรักเราคนเดียว เค้าต้องเป็นของเราคนเดียว เค้าต้องเป็นอย่างนี้ไปตลอดไม่เปลี่ยนแปลง เต็มไปด้วยความคาดหวังอย่างมากมายเช่นว่าเราทำอย่างนี้ให้เค้าแล้วเค้าก็จะต้องรักตอบแทนมา หวังๆๆๆๆ ไปเรื่อย เมื่อไม่เป็นดังหวัง เมื่อเค้าเปลี่ยนไป เมื่อมีอะไรมาแทรกระหว่างกลาง ก็รับไม่ได้ ย่อมเกิดความทุกข์ใจเป็นอันมาก เมื่อเกิดความทุกข์ใจแล้วก็เริ่มโทษว่าเป็นเพราะสิ่งนั้น สิ่งนี้ คนนั้น คนนี้ ที่ทำให้เราทุกข์อย่างนี้ โดยที่ไม่เคยมองเห็นเลยว่าความทุกข์มันไม่ได้มากจากที่อื่นเลยแต่มันเกิดขึ้นภายในใจเรานี่เอง ความที่เราไม่เข้าใจความรักที่แท้จริง ความที่ใจเราเข้าไปยึดถือคิดเอาเองทั้งนั้น....(รักให้เป็นก็จะไม่เป็นทุกข์...นะครับ ^_^)
(ติกฺขปัญฺโญ)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น