แท้จริงแล้วตัวเราไม่ได้มีอยู่ หากแต่เป็นเพียงประชุมกันของสิ่งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม...ในส่วนของรูปธรรมนั้นประกอบขึ้นจากธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน หมายรวมถึงของแข็งทั้งหมดในร่างกาย เช่น ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ฯลฯ น้ำ หมายรวมถึงของเหลวทั้งหมดในร่างกาย เช่น เลือด น้ำเหลือง น้ำเหงื่อ น้ำลาย น้ำตา ฯลฯ ลม ได้แก่ ลมหายใจเข้าออก ไฟ ได้แก่ อุณหภูมิความร้อนในร่างกาย มาประชุมกัน เริ่มต้นจากไข่และสเปิร์มจากแม่และพ่อ เจริญเติบโตและพัฒนามาได้ด้วย หมู เห็ด เป็ด ไก่ ผัก ปลา ตลอดจนอาหารที่กินเข้าไปทั้งหมด ถ้าหาไปทั้งกายนี้จะไม่เจอเลยแม้แต่โมเลกุลเดียวที่เป็นของเรา ส่วนนามธรรมนั้น ได้แก่ ความรู้สึกสุข ทุกข์ เฉยๆ ความจำสำคัญมั่นหมาย ความปรุงดีปรุงร้ายทางความคิดและทางร่างกาย เหล่าไม่ใช่ตัวเราของเราเลยเพราะเราไปบังคับสิ่งการอะไรไม่ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว สักแต่ว่าเป็นธรรมธาตุเท่านั้น...เหล่านี้นี่เองที่เราเข้าไปยึดถึงว่ามันเป็นตัวเรา เป็นของเรา อะไรเกิดขึ้นกับเจ้ารูปธรรมนามธรรมนี้เราก็เข้าไปยึดว่า มันเป็นตัวเรา มันเป็นของเรา เรากำลังทุกข์ ความทุกกำลังเกิดกับเรา....จึงพบแต่ความเจ็บปวดอยู่ร่ำไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น