ดำรงอยู่อย่างไร

มนุษย์เรานี้กำลังดำรงอยู่ด้วยความเข้าใจผิดๆนะครับ ด้วยการเข้าไปสำคัญมั่นหมายว่ากายนี้ใจนี้เป็นตัวเราเป็นของของเรา ก็เกิดรักใคร่เหนียวแน่นขึ้นมา อยากที่จะบำรุงบำเรอกายนี้ใจนี้ให้มันมีความสุข ไม่อยากให้กายนี้ใจนี้มีความทุกข์ ก็เที่ยวแสวงหา รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสทั้งหลายจนใจตกเป็นทาสสิ่งเหล่านี้ โดยอยากที่จะให้มันอยู่กับเรานานๆ อยากให้กายนี้สุขถาวร อยากให้ใจนี้สุขถาวร....มันมีแต่ความอยากเต็มไปหมด แล้วได้ความอยากชนิดนี้นี่แหล่ะมันถมเท่าไรก็ไม่มีวันเต็ม ดังที่พุทธองค์ทรงตรัสว่าห้วงน้ำมหานทีที่จะกว้างใหญ่เสมอด้วยความอยากนั้นไม่มี แล้วตรัสว่าความอยากนี้เป็นสมุทัยเป็นเหตุแห่งทุกข์ทั้งหลาย....ดังนี้ท่านทั้งหลายลองมาพิจารณาดูเถิดว่าท่านกำลังดำรงอยู่ด้วยความเข้าใจผิด หรือว่าเข้าใจถูก อยู่โดยมีอำนาจเหนือรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส หรืออยู่โดยเป็นทาสแห่ง รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส กันแน่...ขอฝากไว้ให้ลองตรองดูนะครับ^_^